قورباغه های درختی

قورباغه‌های درختی طلایی از خانوادهٔ قورباغه‌های بوته‌زار هستند. در میان این گونه از قورباغه‌ها، هم‌نوع‌خواری رواج دارد.

بر خلاف آنچه پیش از این پنداشته می‌شد، همنوع‌خواری تنها از روی گرسنگی شدید یا حالت‌های غیرطبیعی رخ نمی‌دهد؛ بلکه در گونه‌های مختلفی از جانداران به‌طور معمولی نیز رخ می‌دهد. حدود ۱۴۰ گونه مختلف نسبت به همنوع‌خواری در شرایط مختلف تمایل نشان می‌دهند. در واقع، دانشمندان اکنون به این نتیجه رسیده‌اند که همنوع‌خواری در سراسر جوامع طبیعی رواج دارد.

خوردن همنوع به‌ویژه در جوامع آبزی دیده می‌شود. در حدود ۹۰ درصد از سازواره‌های آبزی در مرحله‌ای از زندگی خود دست به همنوع‌خواری می‌زنند. همنوع‌خواری ویژهٔ جانوران گوشت‌خوار نیست بلکه در میان گیاه‌خواران و پوده‌خواران نیز رواج دارد.[۱] همنوع‌خواری در میان مهره‌داران پست‌تر و بی‌مهرگان نیز بسیار رایج است و اغلب به این علت صورت می‌گیرد که جانور شکارگر، همنوع خودش را با صید اشتباه می‌گیرد اما علاوه بر این در میان پرندگان و پستانداران نیز به‌ویژه زمانی که غذا کمیاب می‌شود، این حالت دیده می‌شود.

به‌طور کلی همنوع‌خواری می‌تواند به عنوان شکل ویژه‌ای از رفتار تغذیه‌ای به‌شمار رود که گونه شکارگر همنوع خودش را صید می‌کند یا به‌سادگی از آن تغذیه می‌کند. تعداد بسیار کمی از گوشتخواران عالی مثل گرگ‌ها و ببرها هم‌نوع خود را می‌خورند. حتی انواعی که این کار را انجام می‌دهند، مثل کفتار خالدار، همنوع‌خواری از نوع غیرفعال دارند. در مقابل، همنوع‌خواری در میان جانوران پست‌تر بسیار رایج است؛ مانند شیخک یا لارو کفشدوزک که اغلب نتیجه نبود توانایی جانور در تشخیص میان همنوع خودش و صیدش است. در گونه‌هایی مثل لارو وزغ پابیلچه‌ای و سوسک آرد، همنوع‌خواری به صورت یک ویژگی ارثی ظاهر می‌شود

حبیب ماهری

کارشناس و مشاور محیط زیست

تهران خ آفریقای شمالی جردن سابق

آمایشگران محیط زیست

PhD in Environmental Pollutants