راه بی بازگشت یخچال قطب جنوب

 به نام خداوند بخشاینده مهربان 

 

درباره نویسنده واهداف وبلاگ

حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

آنالیز و اندازه گیری

پارامترها:

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات  

ونیتریت.

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

منابع سیار: PM10

 :Web Site

http://bahare-tabiat.blogfa.com

http://bahare-tabiat.blogsky.com  

http://www.maheri.8m.com

تماس با بهار طبیعت: 

 [e-mail] 

                       

               

  بهار طبیعت  

راه بی بازگشت یخچال قطب جنوب 

جزیره یخچالی پاین واقع در قطب جنوب، بزرگ ترین عامل افزایش سطح آب دریاها در جهان، به شکلی غیرقابل جبران در حال ذوب شدن است. این جزیره یخچالی که برای نخستین بار حدود دهه 40 خورشیدی و با کمک عکس های هوایی نقشه برداری شد، با ذوب تاثرانگیز خود در ظرف 20 سال آینده سطح آب اقیانوس ها را حدود یک سانتی متر افزایش خواهد داد. هرچند این رقم ممکن است ناچیز جلوه کند، اما واقعیت مهیب تر از این حرف هاست. به گزارش terradaily یک دانشمند یخ شناس به نام گائل دوراند از دانشگاه فرانسوی گرنوبل آلپز اعلام کرد این یخچال طبیعی مرحله احیای مجدد خود را آغاز کرده، اما خبر بد این است که کاهش میزان ذخایر یخ آن کماکان ادامه دارد. پروفسور دوراند و تیم همکار بین المللی وی از سه روش کاملامتفاوت برای پیش بینی وضع آینده این یخچال استفاده کرده اند. هر سه این روش ها بر مبنای سنجش خط زمین است. خط زمین در واقع آن بخش یا سطح زیر آب سکوی شناور یخی است که با خشکی تماس پیدا می کند. سکوهای یخی سطوح گسترده شناوری هستند که از خشکی امتداد پیدا می کنند. آنها در عین حال پوشیده از صفحات یخی هستند. بررسی ها نشان می دهد ظرف دهه گذشته خط زمین در این یخچال حدود ده کیلومتر عقب نشینی داشته است. نتیجه تحقیقات اخیر که به طور مفصل در مجله تغییرات اقلیمی طبیعت چاپ شده، روایتگر این واقعیت است که احتمالاحدود 40 کیلومتر دیگر از این خط در شرایط ناپایداری قرار دارد و بزودی شاهد از هم پاشیدن آن خواهیم بود. کاهش حدود 20 درصد از این یخ مشخصا به شرایط خود یخچال مربوط است، اما بدیهی است که تاثیرات فاجعه بار این مساله تنها دامنگیر خود این یخچال نخواهد بود. در حال حاضر این حجم ناپایدار شامل بخش غربی صفحه یخی قطب جنوب می شود که در صورت ذوب احتمالارودخانه ای عظیم از یخ را روانه اقیانوس ها خواهد کرد. از سال 1371 تا 1390 خورشیدی به طور متوسط سالانه 20 میلیارد تن یخ از این مجموعه وارد اقیانوس ها شده است. این کاهش حجم ظاهرا قرار است با شدت هر چه تمام تر ادامه داشته باشد و حتی به رقمی فراتر از صد میلیارد تن در سال برسد. این آمارها تقریبا معادل 3.5 تا ده میلی متر افزایش میانگین سطح آب دریاها ظرف 20 سال آینده است. سه سال پیش میانگین سطح آب جهانی در حالی حدود 3.2 میلی متر افزایش پیدا کرد که در آن زمان دانشمندان اعلام کردند این میزان نسبت به دو دهه قبل از خود، دو برابر بیشتر است. از طرفی آژانس فضایی اروپا نیز ماه پیش سرعت بالای ذوب شدن یخ بخش غربی صفحه یخی قطب جنوب را تائید کرد. آمار فعلی حدود 150 کیلومتر مکعب در سال تخمین زده شده است. دانشمندان هواشناس همچنان با چشمان نگران، نظاره گر وضع حاد صفحات یخی گرینلند و قطب جنوب هستند. ادامه شرایط کنونی به دلیل افزایش خطرناک سطح آب دریاها قطعا می تواند بسیاری از شهرهای ساحلی را در معرض تهدیدات جدی قرار دهد.