آلودگی نفتی علیه جنگل مانگرو

                            به نام خداوند بخشنده مهربان  

 

درباره نویسنده واهداف وبلاگ (Habib_Maheri Environmental Engineer )

حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

آنالیز و اندازه گیری

پارامترها:

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات

ونیتریت.

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

منابع سیار: PM10

Web Site

http://bahare-tabiat.blogfa.com

http://bahare-tabiat.blogsky.com

http://www.maheri.8m.com

تماس با بهار طبیعت:

[e-mail]

اطلاعیه

با مشاهده هر گونه تخلفات زیست محیطی،اعم از تخلفات :آلوده نمودن محیط زیست طبیعی یا محیط زیست انسانی،تخریب طبیعت و محیط زیست،حیوان آزاری،فروش و نگهداری  غیر مجاز و غیر قانونی حیوانات،شکاروصید غیرمجاز و زنده گیری وحوش، تخریب محیط زیست ومنابع طبیعی و جنگل و مرتع،ازبین بردن رستنیها.......

حامیان حیوانات و حیات وحش می توانند موارد تخلف را از طریق شماره تماس ارتباطات مردمی ۱۵۴۰ اطلاع دهند.

موارد فوق به استناد مواد 10 و 11 قانون شکار و صید جمهوری اسلامی ایران و ماده 679 قانون مجازات اسلامی جرم محسوب ، ومتخلفین مستوجب تحت تعقیب و مجازات قانونی قرار می گیرند.

از نظر قانونی کارواش از منازل مسکونی چقدر باید فاصله داشته باشد ؟ و اگر از طرف صاحب کارواش اذیت وآزاری به خانواده‌ها شود چه کار باید کرد؟

هر چند بنا بر نظر بعضی حقوقدانان تکالیف قانونی درخصوص برخورد با واحدهای آلاینده به موجب ماده 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست، همچنین به استناد ماده 11 و تبصره ذیل ماده 10 قانون موصوف،به سازمان حفاظت محیط زیست محول شده است، لیکن بنا بر استدلال دیگر حقوقدانان رسیدگی به این موضوع براساس بند 20 ماده‌ 55 قانون شهرداری‌هاجلوگیری از ایجاد و تأسیس تمامی اماکنی که به نحوی موجب بروز مزاحمت برای ساکنان شهر می‏شوند، جزو وظایف شهرداری‌ها گنجانده شده و شهرداری‌ها را مکلف کرده تا از تاسیس کارگاه‌ها، گاراژهای عمومی، تعمیرگاه‌ها، مراکز دامداری و به‌طور کلی تمامی مشاغلی که به نحوی برای ساکنان شهر ایجاد مزاحمت می‌کنند، جلوگیری کند لذا پیشنهاد می‌شود در بدو امر شکایت خود را در شهرداری و سازمان حفاظت محیط‌زیست مطرح و سپس موضوع را به‌عنوان مزاحمت (از جنبه کیفری) در دادسرای محل وقوع جرم و تحت عنوان رفع مزاحمت (از جنبه حقوقی) در محاکم حقوقی مورد پیگیری قرار دهید.

جریمه بوق بی جا 300 هزار تومان

قانون،علیه رفع آلودگی صوتی

تعیین نرخ آلودگی صوتی، بررسی لایحه هوای پاک ، ماده 29 این لایحه بر مقوله آلودگی صوتی متمرکز است. این ماده می گوید هرگونه آلودگی صوتی به وسیله منابع ثابت و متحرک، ممنوع است و جریمه هایی که برای ایجادکنندگان این آلودگی ها تعیین شده است در مقایسه با گذشته، افزایشی محسوس داشته است

بوق بزنی

آلودگی صوتی اگر از سوی منابع ثابت باشد، جریمه نقدی از یک تا دو میلیون تومان دارد، اما اخم این قانون به منابع متحرک تولیدکننده آلودگی صوتی، هم جدی است.نیروی انتظامی در تبصره یک ماده 29، مکلف شده است راننده وسیله نقلیه موتوری را که به گوش دیگران آسیب می زند در اولین جلسه 100 هزار تومان، در دومین جلسه 200 هزار تومان و در سومین جلسه 300 هزار تومان جریمه کند. در تبصره دوم همان ماده 29 قید شده است که آیین نامه اجرایی این ماده باید در مدت سه ماه از تاریخ ابلاغش تهیه شود و به تصویب هیات وزیران برسد.بر اساس ماده 31 قانون هوای پاک، ناجا و یگان حفاظت از محیط زیست، دو مسئول اصلی برای برخورد با واحدهای آلاینده هستند و وظیفه دارند به عنوان ضابطان دادگستری برای برخورد با واحدهای آلوده کننده، آستین بالا بزنند، اما در این میان مسلما ناجا و بخصوص پلیس راهور، مسئولیت بیشتری دارد.منبع اصلی آلودگی صوتی در شهرها، وسایل نقلیه متحرک مانند موتورسیکلت ها و خودروها هستند و در رتبه دوم، ساخت و سازها و واحدهای صنعتی آلاینده قرار دارند. مردم با این قانون به کودکانشان نیز می آموزند که بدانند بوق، وسیله سلام و احوالپرسی یا خداحافظی نیست؛ هیچ کس حق ندارد برای لذت یا ایجاد هیجان یا ترس، اگزوز وسیله نقلیه اش را دستکاری کند یا از بوق های نامتعارف و غیراستاندارد مثل صدای حیوانات یا شیپور استفاده کند

اصل 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : هر فعالیت اقتصادی وغیر اقتصادی که تخریب غیر قابل جبران بر محیط زیست وارد کند ممنوع است.

مجازات تخلیه و دفن مواد آلاینده درخاک

در ماده 19 لایحه حفاظت از خاک آمده است ،تخلیه و دفن مواد آلاینده اعم از مایع و جامد در خاک بدون رعایت مقررات زیست محیطی در غیر از مکان های تعیین شده ممنوع است.مرتکب ، علاوه بر جبران خسارت زیست محیطی به جزای نقدی دو تا پنج برابر خسارت وارده محکوم می شود.

آلودگی نفتی علیه جنگل مانگرو

سطح جنگل های مانگرو بر اساس آماربرداری که با استفاده از نقشه های رقومی در سال 82 انجام شد، 20 هزار و 500 هکتار است. این جنگل ها در سه استان جنوبی یعنی سیستان و بلوچستان، هرمزگان و بوشهر پراکنده شده اند. بر اساس سند ملی مانگرو، در بخش هایی از سواحل جنوبی کشور با کشت گونه های حرا و چندل تلاش می شود وسعت جنگل مانگرو حفظ شود. این جنگل کاری ها حدود 7100 هکتار به سطح جنگل های ماندابی جنوب کشور اضافه کرده است.یکی از مخاطرات مهم جنگل های مانگرو، آلودگی نفتی است. به همین دلیل سازمان جنگل ها در گشت های حفاظتی می کوشد در محل تردد لنج ها مستقر شود و مانع ریختن مواد نفتی به داخل دریا شود. برخی مناطق عبور و مرور لنج ها را تحت کنترل قرار گرفته است، زیرا عبور و مرور بیش از حد باعث آسیب رسیدن به مانگروها می شود.افزون بر این، حیات مانگروها به سیلاب های فصلی وابسته است، زیرا این سیلاب ها مواد معدنی مورد نیاز برای تغذیه گیاهان مانگرو را با خود به همراه می آورند، اما اجرای برخی پروژه های عمرانی، مسیر این سیلاب ها را مسدود کرده است. باید تلاش کرد آبراهه های مهمی که مسیر عبور سیلاب ها هستند و به دلایل مختلف قطع شده اند، دوباره بازگشایی شوند، چون تا وقتی سیلاب ها تداوم داشته باشند حیات این اکوسیستم زیبا نیز ادامه می یابد.

    بخش عمده مانگروها در آب های خلیج فارس واقع شده است و بیشتر حرا و چندل کاری هم در استان هرمزگان انجام شده است. بر اساس برنامه سند ملی مانگرو در استان خوزستان، شرکت نفت در حال کاشت گونه حرا در سواحل خلیج فارس است.افزون براین، سازمان جنگل ها به دلیل اهمیت جنگل های مانگرو تلاش می کند سطح این جنگل ها را در یک برنامه زمان بندی شده به رقمی معادل 38 هزار هکتار برساند. به این ترتیب ده هزار هکتار به سطح جنگل های مانگرو اضافه خواهد شد.سند ملی مانگرو بر اساس مطالعاتی تهیه شده است که مشاوران سازمان جنگل ها در بخش تحقیقات و دانشگاه انجام داده اند. در این سند، مساله حفظ و نگهداری مانگروها در دستور کار قرار گرفته است.

    از سوی دیگر سازمان حفاظت محیط زیست هم اقدام به شناسایی خورها و مناطق مناسب برای کشت مانگرو کرده است تا فعالیت های جنگل کاری در این خورها پیگیری شود. در برنامه توسعه مانگرو، قسمت اعظم تولید نهال توسط بخش خصوصی انجام می شود و کاشت نهال توسط جوامع محلی و تشکل های مردمی در مناطق مختلف جنوب انجام می شود.