به نام خداوند بخشاینده مهربان
درباره نویسنده واهداف وبلاگ (Habib_Maheri Environmental Engineer )
حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد
آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست
آنالیز و اندازه گیری
پارامترها:
(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)
قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)
سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات
ونیتریت.
بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S
منابع سیار: PM10
:Web Site
http://bahare-tabiat.blogfa.com
http://bahare-tabiat.blogsky.com
تماس با بهار طبیعت:
فسیلی به نام اوکاسا مارتینی
قدیمی ترین جد گیاهخواران زمینی کشف شد
تحقیقی تازه در دانشگاه تورنتو میسی ساگا صورت گرفته که چگونگی تبدیل گوشتخواران زمینی به گیاهخواران را توصیف می کند. «رابرت ریز» از پروفسورهای واحد زیست شناسی دانشگاه اینچنین می گوید: «تکامل گیاهخواری انقلابی در حیات زمین به شمار می رود، زیرا موجب شد مهره داران زمینی مستقیم به منابع فراوان گیاهی که زمین به آنها عرضه می کرد، دست پیدا کنند. در پی همین انقلاب بود که گیاهخواران پدید آمده نیز به منبع غذایی مهمی برای گوشتخواران تبدیل شدند.»فسیلی که دستمایه این تحقیق شد، مربوط به نمونه جوان موجودی موسوم به «اوکاسا مارتینی» است که پیش از این شناخته نشده بود. این فسیل که در کانزاس پیدا شده، قسمتی از جمجمه بیشتر ستون فقرات، لگن و یکی از ران های عقب را حفظ کرده است. پروفسور «ریز» و همقطاران وی موفق شدند عقبه اوکاسا مارتینی را به گروه کازئید سیناپسیدها ربط بدهند. این گروه که شامل گیاهخواران و گوشتخواران فوقانی چرخه حیوانی زمینی را شامل می شود، همان گروهی است که در نهایت به پستانداران زنده مدرن تبدیل شد. اوکاسا حدود 80 میلیون سال پیش از دایناسورها زندگی می کرده است. اوکاسا از قدیمی ترین خویشاوندان پستانداران امروزی است و حد فاصل تقریبی 20 میلیون سال بین خود و عضو بعدی خانواده کازئید را پوشش می دهد. این حقیقت نشانگر این است که کازئید سیناپسیدها خیلی قدیمی تر از آن چیزی هستند که در کشف های فسیلی قبلی به ثبت رسیده است.اوکاسا سوای قدیمی ترین بودن، بدوی ترین عضو این خانواده و گوشتخوار بوده و از حشرات و جانوران کوچک دیگر تغذیه می کرده است. جالب این که در بررسی های صورت گرفته به این نتیجه رسیده اند که قابلیت بلع و هضم مواد گیاهی فیبر بالامانند برگ ها و شاخه ها، فقط در اعقاب مشمول اوکاسا تکامل پیدا نکرده، بلکه در پنج دوره مختلف، شامل دو مقطع در سوسمارهای به صورت مستقل صورت گرفته است. با نگاهی به درخت تکامل، محققان دریافتند که چهار گروه از جانوران در مقطع پرمیان در انتهای دوره پالئوزوئیک به طرز فاحشی بزرگ تر شده اند که این امر را مرهون رو آوردن جانوران به گیاهخواری می دانند. کازئیدها بیشترین حجم این تغییر را شاهد بوده اند به طوری که دانشمندان حداکثر وزن اوکاسای ابتدایی بالغ را دو کیلوگرم و وزن آخرین عضو این خانواده را 500 کیلو برآورد کرده اند. ریز این کشف را نقطه عطفی در علم دیرین شناسی می داند و آن را دستمایه پرسشی تازه می داند که چرا گیاهخواری پیش از آن رخ نداد و چرا به طور مستقل در گونه های مختلف جانوری پدید آمد؟