وقتی تنباکو را می توان سوزاند

به نام خداوند بخشاینده مهربان 

 

درباره نویسنده واهداف وبلاگ (Habib_Maheri Environmental Engineer )

حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

آنالیز و اندازه گیری

پارامترها:

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات  

ونیتریت.

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

منابع سیار: PM10

 :Web Site

http://bahare-tabiat.blogfa.com

http://bahare-tabiat.blogsky.com  

http://www.maheri.8m.com

تماس با بهار طبیعت: 

 [e-mail] 

              

  

 

  بهار طبیعت  

وقتی تنباکو را می توان سوزاند 

محققان در دانشگاه NUP/UPNA ناواره اسپانیا و موسسه IdAB موفق شده اند از نوعی تنباکو اصلاح شده بین 20 تا 40 درصد اتانول بیشتر تولید کنند. این موضوع می تواند شانس تنباکو را به عنوان یک ماده خام برای تولید سوخت های زیستی افزایش دهد. تنباکو یک محصول با چگالی بالاست که می توان آن را چند بار در طول چرخه حیاتش درو کرد. هر هکتار از این محصول قادر به تولید بیش از 160 تن علف تازه در هر هکتار بوده و یک منبع زیست توده مناسب برای تولید زیست اتانول محسوب می شود. جان ورامندی، سرپرست گروه تحقیقاتی موسسه ارگو بیوتکنولوژی می گوید: گیاه تنباکو به عنوان یک منبع زیست توده برای تولید اتانول زیستی می تواند جایگزین مناسبی برای کشت سنتی تنباکو شود که کشت آن در اروپا و آمریکا به دلیل ناتوانی رقابت با کشورهای نوظهور نظیر چین رو به کاهش گذاشته است. در این تحقیق گیاه تنباکو مزارع طلایی ویرجینیا و هاوانا پرورش داده شدند. این گیاهان به منظور افزایش تولید نشاسته و قند به صورت ژنتیکی اصلاح شده و در نتیجه این کار به افزایش تولید اتانول به وسیله آنها منجر می شد. این تحقیق بر اساس پایان نامه دکتر ی راس سانز باریو دانشجوی دانشگاه NUP/UPNA و چند نفر دیگر از همکارانش انجام شد. ورامندی می گوید: در حال حاضر یک کار میدانی روی این دو نوع تنباکو اصلاح شده انجام گرفته و نتایج نشان می دهد قند و نشاسته موجود در برگ های این دو نوع گیاه بیشتر از قبل شده است. چنانچه از گیاهان برای تولید سوخت های زیستی استفاده شود، محصولاتی شبیه تنباکو که تراکم بیشتری دارند و چند بار در طول چرخه حیات قابل درو کردن هستند بسیار مناسب ترند. هنگامی که طول گیاه به 50 سانتی متر برسد، آن را بریده و محصول به کارخانه فرآوری زیست توده انتقال داده می شود. به این ترتیب ممکن است بتوان بیش از 160 تن علف تازه تنباکو را در کل چرخه حیات از هر هکتار برداشت کرد. علاوه بر این، زمانی که تنباکو در یک زیست تصفیه خانه مجتمع فرآوری شود می توان محصولات فرعی جالب تری مانند پروتئین (که تا 30 درصد وزن گیاه خشک را تشکیل داده و از لحاظ مواد مغذی کامل تر از شیر گاو یا سویا بوده و نرخ بازدهی پروتئین آن بیشتر است)، سولاسنول (که در تهیه ویتامین E و k از آن استفاده می شود) و زانتوفیلز (که یک افزودنی در غذای جوجه بوده و در مرغداری ها استفاده می شود) را استخراج کرد. در طول 10 سال گذشته سطح اختصاص داده شده به کشت تنباکو در اروپا 45 درصد کاهش یافته است. در اسپانیا اکسترامادورا منطقه اصلی کشت تنباکو پس از اندلس است. محققان معتقدند تولید سوخت های زیستی می تواند جایگزین خوبی برای استفاده سنتی از تنباکو باشد.