حلقه حیات سیاره ای باز هم تنگ تر شد

 به نام خداوند بخشاینده مهربان 

 

درباره نویسنده واهداف وبلاگ

حبیب ماهری کارشناس ومشاور امور محیط زیست، با 30 سال سابقه وتجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

آنالیز و اندازه گیری

پارامترها:

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات  

ونیتریت.

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

منابع سیار: PM10

 :Web Site

http://bahare-tabiat.blogfa.com

http://bahare-tabiat.blogsky.com  

http://www.maheri.8m.com

تماس با بهار طبیعت: 

 [e-mail] 

                       

               

  بهار طبیعت   

حلقه حیات سیاره ای باز هم تنگ تر شد 

یکی از مهم ترین ویژگی های یک سیاره این است که آیا در منطقه قابل سکونت و در فاصله مناسب از ستاره میزبان خود قرار گرفته است یا نه؟ چرا که این فاصله مناسب یکی از شرایط لازم برای وجود آب مایع در سیاره و در نتیجه محتمل شدن وجود حیات در آن است. محدودیتی در فاصله میان سیاره و ستاره میزبان وجود دارد که اگر سیاره ای خیلی به ستاره میزبان نزدیک شود آب در سطح آن تبخیر شده، دمای آن افزایش یافته و در نتیجه امکان وجود آب مایع در آن دنیا از بین می رود. علت تبخیر آب از سطح سیاراتی که به ستاره خود نزدیک هستند، می تواند توسط اثر گازهای گلخانه ای تشدید شود. محاسبات نشان می دهد حداقل فاصله تا ستاره میزبان که بتواند اثر گلخانه ای را فاجعه بار کند، بسیار بیشتر از حد انتظار است. به نظر محققان مرزهای قابل سکونت سیاراتی مانند زمین در منظومه شمسی به طور تقریبی 0.95 واحد نجومی است. (هر واحد نجومی میانگین فاصله زمین تا خورشید است) به این ترتیب حلقه سبز حیات در اطراف ستاره ها باز هم تنگ تر از گذشته می شود. این محاسبات با در اختیار گذاشتن معیارهای دقیق برای انتخاب ستارگان بسیار نزدیک به جستجو و کشف نشانه های زندگی در دیگر سیارات کمک می کند. همچنین نمایانگر این واقعیت است که برای پیش بینی سرنوشت یک سیاره باید بازخوردهای ظریف آب و هوایی را نیز در نظر گرفت. در منظومه خورشیدی ما می توان عواقب اثر گازهای گلخانه ای را در سیاره زهره دید. این سیاره نسبتا بزرگ و بسیار به خورشید نزدیک است. زهره به طور تقریبی دو برابر زمین انرژی از خورشید دریافت می کند. این میزان انرژی بیشتر نباید باعث تبدیل شدن زهره به یک تنوره سوزان می شد، اگر ما اثر گازهای گلخانه ای را حذف می کردیم، اما به دلیل وجود اثرات گازهای گلخانه ای در جو این سیاره، زهره و زمین سابقه آب و هوایی و سرنوشت بسیار متفاوتی از هم را طی کرده اند. 

منبع: 

sciencesetavenir.fr