به نام خداوند بخشنده مهربان
درباره نویسنده واهداف وبلاگ (Habib_Maheri Environmental Engineer )
حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد
آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست
آنالیز و اندازه گیری
پارامترها:
(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)
قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)
سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات
ونیتریت.
بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S
منابع سیار: PM10
Web Site
http://bahare-tabiat.blogfa.com
http://bahare-tabiat.blogsky.com
تماس با بهار طبیعت:
اطلاعیه
با مشاهده هر گونه تخلفات زیست محیطی،اعم از تخلفات :آلوده نمودن محیط زیست طبیعی یا محیط زیست انسانی،تخریب طبیعت و محیط زیست،حیوان آزاری،فروش و نگهداری غیر مجاز و غیر قانونی حیوانات،شکاروصید غیرمجاز و زنده گیری وحوش، تخریب محیط زیست ومنابع طبیعی و جنگل و مرتع،ازبین بردن رستنیها.......
حامیان حیوانات و حیات وحش می توانند موارد تخلف را از طریق شماره تماس ارتباطات مردمی ۱۵۴۰ اطلاع دهند.
موارد فوق به استناد مواد 10 و 11 قانون شکار و صید جمهوری اسلامی ایران و ماده 679 قانون مجازات اسلامی جرم محسوب ، ومتخلفین مستوجب تحت تعقیب و مجازات قانونی قرار می گیرند.
آدرس غلط برای حل مشکل آلودگی هوا
آلودگی هوا انسان را پرخاشگر میکند
براثر قرار گرفتن در معرض آلایندهها نظم ژنتیکی بدن انسان به هم میخورد و انسان مستعد رفتارهای پرخاشگرانه میشود. زمانی که نسبت گازهای موجود در هوا به هم میخورد اصطلاحاً به آن آلودگی هوا میگوییم. به هم خوردن این نسبت ممکن است طبیعی یا مصنوعی (نتیجه فعالیتهای انسانی) باشد. بر اثر قرار گرفتن در معرض این آلایندهها نظم ژنتیکی بدن به هم میخورد و انسان مستعد انجام رفتارهای پرخاشگرانه میشود. گاز منو اکسید کربن روی قوه تشخیص مغز تأثیر میگذارد، هرچه میزان گاز منو اکسید کربن موجود در هوا بیشتر باشد قوه تشخیص بیشتر تحت تأثیر قرار میگیرد. بنابراین مردم باید بیشتر مراقب کیفیت هوا باشند و بدانند هر اقدامی در این زمینه، چه خوب و چه بد دامنگیر خودشان میشود. آلودگی هوا از گذشته وجود داشته اما چندان دامنگیر نبوده است در حالی که امروز با آمارهای فوقالعاده سرطان و اماس و بیماریهای دیگر روبه رو هستیم که متأثر از آلودگی هستند. تحقیقات نشان داده که بین 20 تا 25 درصد افراد بهواسطه آلودگیهای محیط زیست از مشکلات عاطفی و نقص رفتاری رنج میبرند.بارها در خیابان از کسی آدرس پرسیدهام و او هم با اطمینان و گاهی با شک و تردید راهنماییام کرده و من با کلی کلنجار و بهخاطر سپردن آدرس و چپ و راست پیچیدن و چرخیدن دور خودم، رفته و بعد دیدهام که ای وای... آدرس غلط بوده است. اگر شما هم این شرایط را تجربه کردهاید، حتما میتوانید میزان عصبانیت و درماندگیام را حدس بزنید. من سعی میکنم در این شرایط بهترین راهنمایی را به دیگران بدهم و وقتی آدرسی را بلد نیستم، خیلی راحت بگویم نمیدانم. شاید این راهنمایی و آدرس غلط دادن باعث شود فرصت یا فرصتهایی را از آن پرسشگر بگیریم و اتفاقی بیفتد که هرگز نتوان جبرانش کرد. اینها را چرا گفتم؟امروز به بهانه روز هوای پاک، مصاحبهها و گفتوگوهای خبری و تحلیلی درباره هوای آلوده و اثرات و راهکارها و قول و قرارها در مطبوعات و رسانههای دیگر را میبینیم و میشنویم و میخوانیم و ترجیعبند اکثر قریب به اتفاق آنها این است که: امروزه خودروها مقصر اصلی آلودگی هوای شهرهایمان هستند. راست هم میگویند! براساس مطالعات انجام گرفته، بیش از 48 درصد منابع آلاینده هوای تهران به خودروها مربوط است و 22 درصد هم به موتورسیکلتها؛ این یعنی فاجعه! یعنی خودروهای شخصی و موتورسیکلتهای ما روی هم رفته 70 درصد آلایندههای هوای تهران را تولید میکنند و همه ما مقصر هستیم.بیایید مثل داستان ابتدای یادداشت آدرس غلط به همدیگر ندهیم. مثلا با شنیدن این آمار در همان گام اول سراغ این راهکار نرویم که ما نباید از خودروهایمان استفاده کنیم یا مثلا بیاییم هفتهای یک روز دوچرخه سوار شویم تا مشکل آلودگی هوا حل شود یا خودروهایمان را از تک سرنشینی خلاص کنیم و با یکدیگر هممسیر شویم تا مشکل حل شود. بله اینها همه مهم است و راهگشا، اما نه آنقدر راهگشا که مشکل آلودگی هوای ما را اصولی حل کند.در مساله خودروها نقش بالادستیها بسیار مهمتر است. منظورم از نقش بالادستی این است که با فرض اینکه ما خودروی کمتری را در خیابانها برانیم، سرنشینان بیشتری رادر خودروها بنشانیم و دوچرخهسواری و پیادهروی بیشتری را شاهد باشیم، بازهم مشکل پابرجا خواهد بود؛ میدانید چرا؟ چون خودروهای ما فرسودهاند... حتی جدیدترینشان هم از نظر میزان تولید آلایندهها عملا فرسوده است. برای همین مصرف سوختشان زیاد است و از آن مهمتر این که نسبت تولید آلایندههایشان بالاست. در ایران خودروهای ما (حتی صفرکیلومترهایمان) به ازای هر لیتر سوخت حدود 2/0 میکروگرم آلاینده تولید میکنند. در حالی که در دانمارک این عدد در میانگین خودروها حدود 05/0 میکروگرم است؛ یعنی خودروهای ایران چهار برابر خودروهای دانمارکیها و تقریبا دو برابر خودروهای قطریها مواد آلودهکننده هوا تولید میکنند. به این ترتیب اگر استانداردهای خودرو و سوخت ما از استانداردهای روز دنیا تبعیت کند، با همین تعداد ماشین و همین ضریب نفوذ خودرو در زندگی شهری، این سطح از آلودگی هوا را نخواهیم داشت و البته این معضل بزرگ با همکاری مردم، اصلاح الگوی مصرف، استفاده بیشتر از دوچرخه و اتوبوس و مترو قطعا تا حد قابل توجهی بهبود خواهد یافت، اما حواسمان باشد آدرس غلط ندهیم، زیرا نو ترین خودروهای تولید ما، همان دم که از کارخانه بیرون میآیند ـ با وجود نو بودن همه قطعات ـ از نظر فنی و علمی فرسوده هستند و تا زمانی که این مشکل بهطور اصولی حل نشود، راهحلهای دیگر علاج پاک شدن هوا نخواهد بود.