روز جهانی تالاب ها (اشک خشکیده برگونه تالاب های ایران)

به نام خداوند بخشنده مهربان

درباره نویسنده واهداف وبلاگ (Habib_Maheri Environmental Engineer )

حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

آنالیز و اندازه گیری

پارامترها:

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات

ونیتریت.

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

منابع سیار: PM10

Web Site

http://bahare-tabiat.blogfa.com

http://bahare-tabiat.blogsky.com

http://www.maheri.8m.com

تماس با بهار طبیعت:

[e-mail]

روز جهانی تالاب ها (اشک خشکیده برگونه تالاب های ایران)

امروز مصادف با روز جهانی تالاب هاست؛ روزی که به احترام تالاب های جهان و در راستای تاکید بر حفاظت از آنها نامگذاری شده است و شکل گیری کنوانسیون جهانی رامسر به عنوان اولین کنوانسیون جهانی در حوزه محیط زیست در 45 سال پیش و با پیشقراولی ایران و میزبانی شهر زیبای رامسر را در پی داشت.تخریب تالاب های جهان آن قدر مهم و نگران کننده بود که به شکل گیری یک معاهده جهانی در سال 1971 بینجامد و مهم تر از آن، این که ایران از بنیانگذاران و میزبان اولین جلسه این کنوانسیون جهانی باشد؛ اتفاقی که انتظار می رفت ایران را به یک الگوی بی بدیل در زمینه حفاظت از تالاب ها و سرمشقی برای سایر کشورها تبدیل کند تا در سایه آن، هر ساله در چنین روزی به جشن نشاط و شادابی و سرمستی تالاب هایمان بپردازیم، درحالی که اکنون در عمل باید به سوگ این زیست بوم های مهم سرزمین مان بنشینیم که امروز حال هیچ کدامشان خوب نیست و هر روز شاهد مرگ تدریجی آنها هستیم.امروز درحالی همایش کنوانسیون جهانی تالاب ها در شهر اصفهان و با حضور مسئولان کشوری و بین المللی محیط زیست و دبیر جهانی این کنوانسیون برگزار می شود که حرفی در این زمینه برای گفتن نداریم؛ زیرا نه تنها تالاب های داخلی مان خشک و نیمه جان شده، بلکه تالاب های ساحلی مان نیز که مشکل بی آبی ندارد، به قهقرا رفته و در حال احتضار است.بخش های وسیعی از تالاب انزلی از جمله سلکه و سیاه کشیم و سرخانکل خشکیده و تالاب لاگون کیاشهر و بخش وسیعی از اکوسیستم های آب شیرین تالاب میانکاله هم به همین وضع مبتلاست. تالاب های ساحلی جنوب کشور هم اوضاع بهتری ندارند و وضعیت شادگان خوزستان و حله بوشهر و حرای تیاب و میناب هم بهتر از تالاب های ساحلی شمال کشور نیست. همه اینها منهای صدها تالاب در نقاط داخلی و میانی کشور است که نه تنها خشک و برهوت شده، بلکه به کانونی برای ریزگردها تبدیل شده است؛ اتفاقی که متاسفانه به دنبال ناآگاهی، کوتاهی و بی تفاوتی مردم و مسئولان مربوط رقم خورده است.

حال وخیم تالاب های کشور

براساس آمار موجود، از حدود هزار عرصه تالابی دائمی و فصلی کشورمان، 24 سایت شامل 35 تالاب در کنوانسیون جهانی رامسر به ثبت رسیده ،متاسفانه اغلب این سایت های تالابی اکنون صدمه دیده و با مشکلات زیادی مواجه است؛ مشکلاتی که ناشی از عوامل و فشارهای طبیعی چون خشکسالی و فشارها و دخالت های انسانی ناشی از توسعه یا آزمندی افراد است.این دست اندازی ها باعث شده که در طول زمان بسیاری از عرصه های تالابی را یا کلااز دست بدهیم، مثل نابودی بخش های وسیعی از دریاچه ارومیه یا اساسا کارکرد تالاب از دست رفته است، مثل اتفاقی که در هامون، پریشان و شادگان شاهد آن هستیم یا در برخی جاها با آنچنان وخامتی مواجه شده ایم که تالاب دیگر نه تنها به عنوان یک عنصر مطلوب قلمداد نمی شود، بلکه خود به مشکلی برای منطقه تبدیل شده است و برخی فکر می کنند با خشک کردن تالاب می توانند مشکلات ناشی از آن را برطرف کنند، درحالی که خشک شدن، خود عامل ایجاد مشکلات بعدی است.

تهدید امنیت ملی

با توجه به ارزش های بین المللی، حیاتی، اجتماعی و اقتصادی تالاب ها، به خطر افتادن امنیت ملی اولین پیامد نابودی آنها ، تجربه تالاب های هامون، دریاچه ارومیه، پریشان، گاوخونی و شادگان نشان داده که با خشک شدن این تالاب ها، کوچک ترین وزش باد موجب برخاستن گرد و خاک و تحت الشعاع قرار گرفتن زندگی ساکنان مردم اطراف تالاب ها می شود؛ امری که زندگی عادی و سلامت مردم، تحصیل کودکان و... را تحت تاثیر قرار داده و سهم عمده ای از منابع مالی، خدماتی و درمانی را صرف رفع مشکلات ناشی از این موضوع می کند.این در حالی است که این تالاب ها تمام کارکردهای اقتصادی و زیست بومی خود را هم از دست داده اند و دیگر برای ما غذا تولید نمی کنند، فرآیند تصفیه آب و رفع آلودگی را انجام نمی دهند، محل تخمگذاری ماهیان و زیستگاه پرندگان هم نیستند، ... و در نتیجه همه اینها غذای جوامع بومی تامین نشده و شاهد مهاجرت این جوامع به حاشیه شهرها و آسیب های ناشی از آن خواهیم بود که هزینه های بمراتب سنگین تری از حفظ تالاب ها دارد.

اثرات سدسازی و فاضلاب ها

متاسفانه خشکی و نابودی تالاب های کشورمان به خروج برخی از این تالاب ها از فهرست کنوانسیون جهانی رامسر و وارد شدن آنها به فهرست مونترو (تالاب هایی که دچار تغییرات اکولوژیکی شده است) نیز منجر شده است؛ تالاب هایی چون انزلی در گیلان، هامون بزرگ در سیستان و بلوچستان، نی ریز و کمجان در فارس، شادگان و خورموسی در خوزستان و شورگل و یادگارلو در آذربایجان غربی که حال و روزشان بسیار وخیم است و منتظر دست معجزه مردم و مسئولان است.این تالاب ها از حدود 18 سال پیش وارد فهرست مونترو شده است و هم اکنون تالاب های بسیار دیگری همچون ارومیه نیز وضعیتی مشابه این تالاب ها دارند. به طور کلی تالاب های غیرساحلی ما از کمبود و نبود آب به دلایلی همچون سدسازی، جلوگیری از حقابه تالاب، اضافه برداشت از منابع آبی سطحی و زیرسطحی و کاهش بارش ها رنج می برد. تالاب های ساحلی مان در شمال کشورنیز با ورود انواع فاضلاب ها، آلودگی های شهری و کشاورزی و زباله و تالاب های ساحلی در جنوب کشور هم به دلیل ورود مواد نفتی دچار وضعیت وخیمی شده است. برخی از تالاب ها همچون هامون نیز از آنجا که 90 درصد آب تامینی آنها از خارج کشور تامین می شود، با کاهش این آب ورودی، دچار خشکیدگی شده است.

برخورد سلیقه ای مدیران میانی

درخصوص اقدامات لازم برای بهبود وضعیت تالاب ها نیز یادآور می شود که این اقدامات شامل بازنگری در تصویب قانون، اجرای صحیح قانون، فرهنگسازی و مشارکت دستگاه های مختلف است؛ یعنی رخداد یک تحول مهم و بزرگی در این حوزه که خوشبختانه بخشی از این تحول صورت گرفته است.