انسان و طبیعت

محیط زیست طبیعی و انسانی - قوانین و مقررات - استانداردهای زیستمحیطی - فناوری اطلاعات

انسان و طبیعت

محیط زیست طبیعی و انسانی - قوانین و مقررات - استانداردهای زیستمحیطی - فناوری اطلاعات

کدام ماهی ها آلوده است

به نام خداوند بخشاینده مهربان

 

 

 

 

درباره نویسنده واهداف وبلاگ (Habib_Maheri Environmental Engineer )

 

 

حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

 

 

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

 

 

آنالیز و اندازه گیری

 

 

پارامترها:

 

 

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

 

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

 

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات  

 

ونیتریت.

 

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

 

منابع سیار: PM10

 

 :Web Site

 

http://bahare-tabiat.blogfa.com

 

 

 

http://bahare-tabiat.blogsky.com  

 

 

 

http://www.maheri.8m.com

 

 

 

تماس با بهار طبیعت: 

 

 bahare_tabiat@yahoo.com 

 

 

              

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

  

 

کدام ماهی ها آلوده است 

 

 

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در میان انواع ماهی ها وقتی تکه ای از فیله ماهی پخته یا برشته شده ای را در دهانتان می گذارید طعمی مشابه نفت یا مزه ای نامطلوب و ناشناخته در گوشت ماهی احساس می کنید. علت این طعم ناخوشایند چیست؟ 

 

 

شاید زمان آن فرا رسیده باشد که متخصصان درباره ماهی های مناطق آلوده هشدارهایی را به گوش مصرف کنندگان برسانند. لازم است بدانید دریای شمال و جنوب حاوی آلودگی هایی نشات گرفته از فاضلاب های صنعتی و خانگی، سموم دفع آفات نباتی و حیوانی، هیدروکربن های نفتی و فلزات سنگین است که می تواند سلامت آبزیان و مصرف کنندگان ماهی را به خطر اندازد. تحقیقات نشان داده است بیشتر آلودگی های موجود در دریای جنوب ناشی از مواد دفعی پالایشگاه ها و از انواع فلزات سنگین همچون سرب، جیوه، کادمیوم و همچنین ترکیبات نفتی و منابع آلوده کننده آب های شمال بیشتر مربوط به سموم مصرفی در زمین ها و مزارع کشاورزی است که پساب سمی این نواحی از طریق رودخانه ها به دریا ریخته می شود. در نتیجه چون راه انتقال این آلودگی ها به دریا از طریق رودخانه ها و تالاب هاست ماهی های رودخانه های هم مرز با این نواحی نیز آلوده خواهند بود.براساس پژوهش ها میزان آلودگی در سواحل بیشتر و هر چه به سمت اعماق دریا نزدیک تر شویم آب تمیزتر و از میزان آلودگی کاسته می شود، اما فلزات سمی سنگین همچنان در اعماق و کف دریاها و اقیانوس ها جمع می شوند و با تبخیر آب دریا و ریزش های جوی از بین نمی روند. کارشناسان بر این باورند که آبزیان برخی از سواحل، تالاب ها و تعدادی از رودخانه های شمال و جنوب کشور قابلیت مصرف ندارند، اما نقاطی هم وجود دارد که میزان سرب و جیوه و دیگر آلاینده ها بیشتر از حد مجاز نیست. خاطرنشان می کنیم ماهی های حاوی آلاینده های سمی و شیمیایی همچون دیگر محصولات کشاورزی و گوشتی که حاوی مقادیری از آلودگی ها هستند، قابلیت مصرف دارند ولی بیشتر از هفته ای یک بار نباید خورده شوند. بد نیست بدانید عناصر و ترکیبات موجود در ماهی می تواند تا حد قابل قبولی از اثرات خطرناک سموم و آلودگی ها بکاهد. 

 

 

ماهی با طعم جیوه! 

 

 

براساس نتایج به دست آمده از یک پایان نامه کارشناسی ارشد در دانشگاه علوم پزشکی اهواز میزان جیوه سه نوع ماهی جنوب مورد سنجش قرار گرفته که میزان تجمع جیوه در ماهی شوریده بیشتر از ماهی صبور بوده ولی در ماهی حلوا میزان این فلز کمتر از حد خطرناک گزارش شده است.معمولاماهی های بزرگ در مقایسه با ماهی های ریز جثه دارای میزان جیوه بیشتری هستند، چراکه طول عمر زیاد سبب ازدیاد جیوه در بدن آنها می شود. آبزیانی که کمترین میزان جیوه را دارند و می توان دو تا سه وعده در هفته از آنها استفاده کرد شامل شاه ماهی، میگو، کفال، آزاد، ساردین، کیلکا، قزل آلا، ماهی سفید و دیگر ماهی های کوچک و پرورشی که تغذیه کنترل شده ای دارند، است. از ماهیانی که دارای جیوه در حد متوسط تا زیاد هستند کپور، شوریده، تون و انواع ماهی های بزرگ و شکاری جنوب را می توان نام برد. لازم است بدانید چون سنجش فلزات سنگین و اغلب آلاینده های شیمیایی موجود در گوشت ماهی ها سخت و دشوار است هنوز تحقیقات گسترده ای در این خصوص صورت نگرفته است.