به نام خداوند بخشاینده مهربان
درباره نویسنده واهداف وبلاگ
حبیب ماهری کارشناس ومشاور امور محیط زیست، با 30 سال سابقه وتجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد
آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست
آنالیز و اندازه گیری
پارامترها:
(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)
قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)
سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات
ونیتریت.
بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S
منابع سیار: PM10
:Web Site
http://bahare-tabiat.blogfa.com
http://bahare-tabiat.blogsky.com
تماس با بهار طبیعت:
زباله اتمی
در حال حاضر حدود 300هزار تن زباله اتمی در جهان وجود دارد که هر ساله 12 هزار تن به این مقدار افزوده میشود
در اواسط قرن گذشته به نظر میرسید فراگیر شدن نیروگاههای هستهای در سراسر جهان نویدبخش پایان وابستگی به سوختهای فسیلی و به دنبال آن حل معضلات آلودگی هوا باشد، اما امروزه خطراتی که از سوی زبالههای این نیروگاهها و دیگر صنایع وابسته به انرژی اتمی، سلامت انسان و محیطزیست را تهدید میکند کشورهای برخوردار از این انرژی را متوجه عمق فاجعه کرده است. تشعشعات رادیواکتیو ناشی از این زبالهها، از عوامل ابتلا به انواع سرطان بویژه سرطان خون است و درصورتی که تماس با این تشعشعات ادامه یابد، خطر وقوع جهش ژنتیکی در والدین و در نتیجه، تولد نوزادان معلول، دور از انتظار نیست؛ ضمن این که خطرات ناشی از آلودگی مراتع و آبهای سطحی و زیرسطحی و همین طور آلوده شدن حیوانات را هم نمیتوان نادیده گرفت. نگاهی به روشهای رایج نگهداری از زبالههای اتمی نشان میدهد که این روشها با حجم تهدیدهای موجود از سوی این ضایعات همخوانی ندارد. استفاده از حوضچههای آب یا قرار دادن زبالهها درون کپسولهای فلزی و دفن آنها (روشی که قرار است در نیروگاه اتمی بوشهر نیز مورد استفاده قرار گیرد) در درازمدت از ایمنی لازم برخوردار نیست، چراکه ضایعات هستهای نیروگاهها از نوع پرخطر بوده و برای هزاران هزار سال به تشعشعات خود ادامه میدهد. در این ابتکار گران قیمت کشور فنلاند در نگهداری از این زبالهها منحصر بهفرد و جالب توجه است. این کشور با اختصاص بودجه 3 میلیارد دلاری از 10 سال پیش اقدام به ساخت تاسیسات فوق پیشرفتهای کرده که گفته میشود خطرات ناشی از زبالههای اتمی را حداقل برای 100 هزار سال با ایمنی قابل قبول کنترل میکند. در این روش، زبالهها درون کپسولهای ضخیم مسی قرار میگیرد. سپس در کپسولها را با استفاده از فناوری پیشرفته پرتوهای الکترون جوش میدهند و آنها را به شبکه تونلهای عمیقی که شکلی شبیه اسکلت ماهی دارد انتقال میدهند. دهانه این تونلها با لایه ضخیمی از یک نوع گل ضدآب پوشانده میشود و پس از پر شدن تونلهای فرعی، دهانه تونل اصلی نیز با همان گل مخصوص بسته و با نوعی سیمان مقاوم محکم میشود. سرانجام سال 2120 (108 سال دیگر) با قرار گرفتن 5500 تن زباله اتمی در تونلها و تکمیل ظرفیت مجموعه، همه تونلها در زیر پوششی از سیمان و حدود 400 متر سنگ گرانیت مدفون میشود. قرار است این تاسیسات که در جزیرهای در جنوب غربی فنلاند واقع شده است از سال 1399 خوشیدی به طور رسمی آغاز به کار کند. در حال حاضر حدود 300هزار تن زباله اتمی در جهان وجود دارد که هر ساله 12 هزار تن به این مقدار افزوده میشود.