چرا پای پنگوئن‌ها در سرما یخ نمی‌زند، اخبار زیست محیطی

 به نام خداوند بخشاینده مهربان 

 

درباره نویسنده واهداف وبلاگ

حبیب ماهری کارشناس ومشاور امور محیط زیست، با 30 سال سابقه وتجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

آنالیز و اندازه گیری

پارامترها:

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات  

ونیتریت.

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

منابع سیار: PM10

 :Web Site

http://bahare-tabiat.blogfa.com

http://bahare-tabiat.blogsky.com

تماس با بهار طبیعت: 

 [e-mail] 

 

               

  بهار طبیعت    

چرا پای پنگوئن‌ها در سرما یخ نمی‌زند 

 

پنگوئن‌ها پرندگانی هستند که بر خلاف دیگر همگروهانشان، قدرت پرواز ندارند. این گروه از پرندگان ساکن نواحی سردسیری نیمکره جنوبی زمین و بویژه قطب جنوب هستند. این پرنده بر خلاف پرندگان دیگر هرگز در زمین‌های خشک قدم نمی‌گذارد و تمام عمرش را در دریا یا روی یخ‌های قطب جنوب سپری می‌کند. پاهای پنگوئن شبیه به پاهای اردک است و با توجه به ساختار آن می‌تواند برای شنا کردن از پاهایش استفاده کند. علاوه بر این، پنگوئن قطبی می‌تواند به کمک پاهایش و براحتی روی برف و یخ راه برود. اما ممکن است این سوال برایتان مطرح شود که چرا پاهای پنگوئن یخ نمی‌زند؟ اگرچه این موجود مدام روی برف و یخ راه می‌رود، اما هیچ‌گاه پاهایش یخ نمی‌زند. در حقیقت مکانیسمی در بدن این پرنده وجود دارد که مانع از یخ زدن پاهایش می‌شود و این مکانیسم همان چگونگی گردش خون در بدن پنگوئن است.سیستم گردش خون در پاها و انگشتان پاهای پنگوئن به گونه‌ای تکامل یافته که از دست دادن گرمای بدن این پرنده را تا حد امکان کاهش داده و به حداقل می‌رساند و به این ترتیب در حالی که پنگوئن روی برف و یخ در حال راه رفتن است، دمای پاهایش به اندازه‌ای است که از یخ زدن پاها ممانعت به عمل می‌آورد. در هوای سرد گردش خون در پاهای پنگوئن محدود می‌شود و به این ترتیب دمای پاها به​‌رغم سرمای هوا کاهش نمی‌یابد. در حقیقت انسان‌ها نیز می‌توانند از روش مشابهی برای جلوگیری از یخ زدن دست‌ها و پاهایشان در روزهای سرد استفاده کنند. اگر دقت کرده باشید، در هوای سرد رنگ دست‌ها سفیدتر می‌شود. تغییر رنگ دست و سفیدتر شدن آن به این علت است که خونرسانی به دست برای مقابله با سرما کاهش می‌یابد.علاوه بر این، قسمت بالای پا در این گروه از پرندگان مانند یک مبدل حرارتی طبیعی عمل می‌کند و به عبارت دیگر در مسیر خونرسانی به انگشتان، دمای خونی را که از بدن به پاها منتقل می‌شود، کاهش می‌دهد و در مقابل در مسیر برگشت، دمای خونی را که از پاها به بدن برگردانده می‌شود ، افزایش می‌دهد. عروق و رگ‌های خونی در پاهای پرندگان ساختار درهم پیچیده و منحصر به فردی دارد که در جلوگیری از یخ‌زدگی پا نقش بسیار مهمی دارد. به این ترتیب خونی که از طریق سیستم خونرسانی به پا می‌رسد از قبل فرآیند کاهش دما را پشت سر گذاشته است و در نتیجه در این قسمت از بدن یعنی پا دمای زیادی را از دست نمی‌دهد. با کنترل جریان خون دمای پاها به یک یا 2 درجه بالاتر از دمای انجماد می‌رسد و پاها هنگام راه رفتن روی برف و یخ دمای کمتری را از دست می‌دهند. 

منبع: indianapublic

اخبار زیست محیطی:

شگفتی‌های بدن طوطی‌ها

طوطی‌ها گروهی از پرندگان هستند که مردم علاقه زیادی به آنها دارند. این گروه از پرندگان توانایی منحصر به فردی در یادگیری دارند. طوطی‌های کاکل سفید، طوطیان دم‌بلند ساکن آمریکای جنوبی و طوطی‌های کوچک سبزرنگ دم‌‌دراز از انواع مختلف پرندگانی هستند که به این گروه تعلق دارند. داشتن سر بزرگ، گردن کوتاه، منقار قلاب مانند و توانایی بالارفتن از درخت از جمله ویژگی‌های مشترک در میان انواع مختلف طوطی‌هاست، اما این پرندگان دوست‌داشتنی ویژگی‌های شگفت‌انگیزی دارند، به عنوان مثال پرهایی رنگارنگ و زیبا دارند. طوطی‌ از منقارش برای تغذیه و پریدن از روی شاخه درختان استفاده می‌کند. در حقیقت منقار آنها، توانایی پاهایش برای بالا رفتن از تنه درختان را افزایش می‌دهد. شکل منقار طوطی به گونه‌ای است که موجب افزایش توانایی این پرنده برای بریدن و شکستن میوه‌ها و دانه‌هایی می‌شود که از آنها تغذیه می‌کند؛ میوه‌هایی مانند گردو، فندق و بادام‌زمینی که پوسته سفت و محکمی دارند از میوه‌های مورد علاقه این پرنده است، اما طوطی‌هایی که جثه یا اندام کوچک‌تری دارند، ترجیح می‌دهند به کمک پرزهای بسیار ریز روی زبانشان از شهد میوه‌ها و گرده گل‌ها تغذیه کنند. آنچه موجب محبوبیت این پرنده در میان انسان‌ها شده، توانایی در تقلید صدای انسان است. اگرچه طوطی‌ها از یک زبان اختصاصی برای صحبت کردن با همدیگر استفاده نمی‌کنند، اما تقلیدکنندگان قابلی هستند و از حافظه‌شان برای تقلید از صداها استفاده می‌کنند. بررسی‌های انجام شده روی این پرندگان نشان داده است در شرایطی که طوطی‌ها بشدت احساس گرسنگی می‌کنند یا متوجه حضور فردی ناشناس می‌شوند، بهتر می‌توانند از توانایی‌هایشان برای تقلید از صداهای مختلفی که می‌شنوند، استفاده کنند.

قاره‌ای از جنس زباله

در میان آب‏‌های نیلگون اقیانوس آرام در منطقه‌ای میان جزایر هاوایی و سواحل آمریکای شمالی، بزرگ‏ترین مجموعه زباله جهان شناور است. مجموعه‌ای که با افزایش تولید زباله توسط انسان و پراکنده‌کردن آن در طبیعت و بخصوص در مناطق ساحلی و اقیانوس‏ها، روز به روز بزرگ‏تر می‏شود. مجموعه‌ای که متشکل از زباله‏‌های پلاستیکی، اعم از بطری‏های پلاستیکی، کیسه‌‏های پلاستیکی و... است، اکنون به حدی بزرگ شده که دانشمندان و پژوهشگرانی که بتازگی با کمک آخرین عکس‏های ماهواره‌ای آن را اندازه‌‏گیری کرده‏‌اند، از آن به عنوان قاره هفتم یاد می‏کنند. با وجود هشدارهای پیاپی فعالان دفاع از محیط‌زیست، نه‌تنها برای مقابله با این پدیده آلاینده اقدامی نشده است، بلکه به دلیل افزایش تولید فرآورده‌‏های پلاستیکی و رهاکردن زباله‏‌های پلاستیکی در طبیعت و در اقیانوس‏ها، مساحت قاره هفتم در حال حاضر به اندازه یک‏سوم ایالات متحده آمریکا یا به عبارت دیگر، یک‌سوم قاره اروپا افزایش یافته است. بنا به آخرین آمار و ارقام منتشرشده، سالانه بیش از 100 میلیون تن فرآورده پلاستیکی تولید می‏شود که از این میزان، 10 درصد فرآورده‏‌ها که پس از مصرف به زباله تبدیل می‏شود، به اقیانوس‏‏‌ها ریخته می‏شود؛ یعنی 10 میلیون تن پلاستیک در سال که بازهم در این میان، 70 درصد زباله‌‏های پلاستیکی به اعماق اقیانوس‏‌ها می‏رود، ولی 30 درصد باقیمانده در سطح آب شناور می‏ماند؛ یعنی 3 میلیون تن زباله پلاستیکی در سال، اعم از بطری، کیسه و... . خطر بزرگ فرآورده‌‏های پلاستیکی این است که مدت زمان لازم برای از بین رفتن طبیعی آنها بین 500 تا 1000 سال  به‏ طول می‌انجامد. مشکل دیگر این است که این پلاستیک‏‌ها به مرور زمان متلاشی می‏شوند، ولی در ساختار مولکولی آنها تفاوتی ایجاد نمی‏شود و در نتیجه نوعی ماده شن‌‏مانند به وجود می‌آید که برای بسیاری از آبزیان و پرندگانی که زیستگاه‏شان در این نواحی است، به عنوان غذا تلقی می‏شود. به این ترتیب سالانه یک میلیون پرنده و نزدیک به 100 هزار پستاندار آبزی در اثر استعمال آلاینده‏‌های پلاستیکی، جان خود را از دست می‌‏دهند و اکنون 267 نوع آبزی به دلیل مجاورت با قاره هفتم در خطر انقراض قرار دارند. اگرچه در گوشه و کنار جهان تلاش‌هایی برای از بین بردن این توده عظیم مطرح می‌شود، اما به دلیل عظمت کنونی این مجموعه و هزینه سرسام‏‌آور لازم برای پاکسازی آن، تنها کاری که می‏توان برای مقابله با بزرگ‏ترشدن آن کرد، این است که از مصرف و تولید بی‏رویه پلاستیک خودداری کنیم. زباله‏‌های پلاستیکی صنعتی و خصوصا خانگی را در چرخه بازسازی قرار دهیم و با رفتار مسوولانه و حافظ محیط‌زیست، بتوانیم گامی در جهت جلوگیری از رشد و توسعه روزافزون قاره هفتم برداریم.

کشف لاشه یک گاو دریایی نادر

ماموران محیط زیست چابهار لاشه یک گاو دریایی را در ساحل بریس این بندر پیدا کردند. از این حیوان کمیاب و در معرض انقراض تنها دو گونه در دنیا وجود دارد. این گاو دریایی از انواع گونه‌های فک‌هاست. علت مرگ این حیوان، ضربه وارد شده توسط یک جسم بزرگ به باله آن بوده است. این گاو دریایی 3 متر و 10 سانتی‌متر طول و 450 کیلوگرم وزن دارد و جنسیت آن نر است.