به مناسبت 15 فروردین روز جهانی حمایت از حیوانات ولگرد

                                      به نام خداوند بخشنده مهربان  

 

درباره نویسنده واهداف وبلاگ (Habib_Maheri Environmental Engineer )

حبیب ماهری کارشناس مهندسی محیط زیست، با تجربه، عاشق طبیعت ایران زمین هستم وهدفم بالا بردن فرهنگ زیست محیطی جامعه از طریق فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز است. این وبلاگ سعی دارد، مسایل زیست محیطی را مورد نقد وبررسی قراردهد

آزمایشگاه شیمی آب (مرجع و معتمد) سازمان حفاظت محیط زیست

آنالیز و اندازه گیری

پارامترها:

(PH,COD,BOD,TDS,TSS,EC,DO)

قلیائیت کل(کربنات و بیکربنات)

سختی کل،کلسیم،منیزیم،کدورت،دترجنت،کلراید،فسفات،آمونیاک،سولفات،نیترات

ونیتریت.

بخش هوا- منابع ثابت: NO,NO2,CO,CO2,O2,NOx,SO2,CxHy,H2S

منابع سیار: PM10

Web Site

http://bahare-tabiat.blogfa.com

http://bahare-tabiat.blogsky.com

http://www.maheri.8m.com

تماس با بهار طبیعت:

[e-mail]

اطلاعیه

با مشاهده هر گونه تخلفات زیست محیطی،اعم از تخلفات :آلوده نمودن محیط زیست طبیعی یا محیط زیست انسانی،تخریب طبیعت و محیط زیست،حیوان آزاری،فروش و نگهداری  غیر مجاز و غیر قانونی حیوانات،شکاروصید غیرمجاز و زنده گیری وحوش، تخریب محیط زیست ومنابع طبیعی و جنگل و مرتع،ازبین بردن رستنیها.......

حامیان حیوانات و حیات وحش می توانند موارد تخلف را از طریق شماره تماس ارتباطات مردمی ۱۵۴۰ اطلاع دهند.

موارد فوق به استناد مواد 10 و 11 قانون شکار و صید جمهوری اسلامی ایران و ماده 679 قانون مجازات اسلامی جرم محسوب ، ومتخلفین مستوجب تحت تعقیب و مجازات قانونی قرار می گیرند.

از نظر قانونی کارواش از منازل مسکونی چقدر باید فاصله داشته باشد ؟ و اگر از طرف صاحب کارواش اذیت وآزاری به خانواده‌ها شود چه کار باید کرد؟

هر چند بنا بر نظر بعضی حقوقدانان تکالیف قانونی درخصوص برخورد با واحدهای آلاینده به موجب ماده 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست، همچنین به استناد ماده 11 و تبصره ذیل ماده 10 قانون موصوف،به سازمان حفاظت محیط زیست محول شده است، لیکن بنا بر استدلال دیگر حقوقدانان رسیدگی به این موضوع براساس بند 20 ماده‌ 55 قانون شهرداری‌هاجلوگیری از ایجاد و تأسیس تمامی اماکنی که به نحوی موجب بروز مزاحمت برای ساکنان شهر می‏شوند، جزو وظایف شهرداری‌ها گنجانده شده و شهرداری‌ها را مکلف کرده تا از تاسیس کارگاه‌ها، گاراژهای عمومی، تعمیرگاه‌ها، مراکز دامداری و به‌طور کلی تمامی مشاغلی که به نحوی برای ساکنان شهر ایجاد مزاحمت می‌کنند، جلوگیری کند لذا پیشنهاد می‌شود در بدو امر شکایت خود را در شهرداری و سازمان حفاظت محیط‌زیست مطرح و سپس موضوع را به‌عنوان مزاحمت (از جنبه کیفری) در دادسرای محل وقوع جرم و تحت عنوان رفع مزاحمت (از جنبه حقوقی) در محاکم حقوقی مورد پیگیری قرار دهید.

جریمه بوق بی جا 300 هزار تومان

قانون،علیه رفع آلودگی صوتی

تعیین نرخ آلودگی صوتی، بررسی لایحه هوای پاک ، ماده 29 این لایحه بر مقوله آلودگی صوتی متمرکز است. این ماده می گوید هرگونه آلودگی صوتی به وسیله منابع ثابت و متحرک، ممنوع است و جریمه هایی که برای ایجادکنندگان این آلودگی ها تعیین شده است در مقایسه با گذشته، افزایشی محسوس داشته است

بوق بزنی

آلودگی صوتی اگر از سوی منابع ثابت باشد، جریمه نقدی از یک تا دو میلیون تومان دارد، اما اخم این قانون به منابع متحرک تولیدکننده آلودگی صوتی، هم جدی است.نیروی انتظامی در تبصره یک ماده 29، مکلف شده است راننده وسیله نقلیه موتوری را که به گوش دیگران آسیب می زند در اولین جلسه 100 هزار تومان، در دومین جلسه 200 هزار تومان و در سومین جلسه 300 هزار تومان جریمه کند. در تبصره دوم همان ماده 29 قید شده است که آیین نامه اجرایی این ماده باید در مدت سه ماه از تاریخ ابلاغش تهیه شود و به تصویب هیات وزیران برسد.بر اساس ماده 31 قانون هوای پاک، ناجا و یگان حفاظت از محیط زیست، دو مسئول اصلی برای برخورد با واحدهای آلاینده هستند و وظیفه دارند به عنوان ضابطان دادگستری برای برخورد با واحدهای آلوده کننده، آستین بالا بزنند، اما در این میان مسلما ناجا و بخصوص پلیس راهور، مسئولیت بیشتری دارد.منبع اصلی آلودگی صوتی در شهرها، وسایل نقلیه متحرک مانند موتورسیکلت ها و خودروها هستند و در رتبه دوم، ساخت و سازها و واحدهای صنعتی آلاینده قرار دارند. مردم با این قانون به کودکانشان نیز می آموزند که بدانند بوق، وسیله سلام و احوالپرسی یا خداحافظی نیست؛ هیچ کس حق ندارد برای لذت یا ایجاد هیجان یا ترس، اگزوز وسیله نقلیه اش را دستکاری کند یا از بوق های نامتعارف و غیراستاندارد مثل صدای حیوانات یا شیپور استفاده کند

اصل 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : هر فعالیت اقتصادی وغیر اقتصادی که تخریب غیر قابل جبران بر محیط زیست وارد کند ممنوع است

خطاب به شکارچیان و همه کسانی که به نگهداری ظالمانه حیوانات اصرار دارند، بگویید:

کسی که انگشتش روی یک ماشه است و می خواهد آن را بچکاند چه چیزی عایدش می شود بجز جسد غرق در خون یک حیوان، آیا دیدن این صحنه لذت دارد؟ از همه کسانی هم که حیوانات را در قفس نگه می دارند، می پرسم اگر شما را از زن و بچه هایتان جدا کنند و به جایی دور ببرند چه کار خواهید کرد؟

راهکار علم برای معضل حیوانات ولگرد

به مناسبت 15 فروردین روز جهانی حمایت از حیوانات ولگرد

احتمالا تعجب می کنید وقتی می شنوید که حتی حیوانات ولگرد و بی خانمان نیز روزی جهانی به نام خود دارند. گرچه برای این حیوانات این روز تفاوتی با روزهای دیگر ندارد، اما دامپزشکان و حامیان حیوانات این روز را فرصت مناسبی برای آگاه سازی جوامع برای بهسازی محیط زیست و کمک به بهبود شرایط زیست بخشی از موجودات زنده می دانند.تعداد حیوانات ولگرد در جهان که بی خانمان، گرسنه و در هوای بسیار سرد یا بسیار گرم ناچار به زندگی هستند، بیش از آن است که تصور می کنید. برخی از این حیوانات به دلایل مختلف مثل گم کردن راه خود، فرار از صاحب خود یا به شکل تصادفی ناچار به زندگی در کنار شهروندان شده اند. حیوانات ولگرد در فضای شهری شرایط خوبی ندارند و معمولا در مناطق زاغه نشین و غالبا نزدیکی زباله ها زندگی می کنند. آنها همواره در خطر ابتلا به بیماری، مرگ بر اثر تصادف، گرسنگی یا سرمازدگی هستند. 15 فروردین/ 4 آوریل روز جهانی حیوانات ولگرد نامگذاری شده تا دوستداران و حامیان طبیعت، از حیواناتی که شاید کمتر کسی نگران آنها باشد، حمایت کنند.

شرایط زندگی سخت در جامعه شهری

حیوانات ولگرد در شهرها شرایط زندگی سختی دارند و به احتمال زیاد بسیاری از ما در شهر حیواناتی را می بینیم که لنگ لنگان حرکت می کنند یا قسمتی از بدن آنها آسیب دیده است. به همین علت میانگین عمر حیوانات ولگرد تقریبا یک سال است و بقای زیادی ندارند. این موضوع می تواند وجه مثبت هم داشته باشد و باعث می شود این حیوانات زمان کمتری در اکوسیستم باشند و جمعیت آنها بیش از حد نشود. با این وجود تعداد این حیوانات در شهرها و مناطقی که انسان زندگی می کند، همچنان زیاد است. افزایش رشد جمعیت شهری و توجه بیشتر به این حیوانات در سطح شهر نیز از دیگر علل افزایش بیش از حد جمعیت حیوانات ولگرد است. از طرفی جمعیت حیوانات خانگی شهر تهران نیز تقریبا نزدیک به دو میلیون رسیده است. بسیاری از این حیوانات ممکن است در خیابان رها شوند، فرار کنند یا صاحب خود را گم کنند که باز هم به جمعیت حیوانات ولگرد اضافه می شود.

انتقال بیماری به انسان

حیوانات ولگرد ممکن است بیماری هایی را به انسان منتقل کنند یا ناگهان جمعیت گونه ای بیش از حد رشد کرده و سلامت انسان را تهدید کند. برای مثال هر چند وقت یکبار موضوع افزایش جمعیت موش ها در شهری مثل تهران نگران کننده می شود. این  بیماری هایی که ممکن است از طریق حیوانات ولگرد به انسان منتقل شود،  حیوانات ولگرد بیش از هر چیز عامل انتقال بیماری های انگلی بین خودشان یا به انسان هستند. انگل های مختلف خونی، کرم ها، کنه ها، کک ها و از طرفی برخی بیماری های عفونی ویروسی و باکتریایی مثل بیماری خطرناک و کشنده هاری از جمله بیماری هایی است که از حیوانات ولگرد به انسان یا به دیگر دام ها قابل سرایت است. اگرچه بیماری هاری در کشورهای پیشرفته کاملا ریشه کن شده، اما در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر هنوز کاملا از بین نرفته که البته هند بیشترین آمار ابتلا به این بیماری را دارد. تعداد دیگری از بیماری های مشترک بین حیوانات و انسان هم وجود دارد که ممکن است حتی مثلا از طریق پنجه کشیدن منتقل شود.مساله افزایش جمعیت حیوانات ولگرد در شهر را از جهات مختلف آسیب زا ست، در صورت تصادف وسایل نقلیه با حیوانات ولگرد، علاوه بر آسیبی که به حیوانات می رسد برای سرنشینان نیز شرایط خطرناکی ایجاد می شود. هنگام مواجهه ناگهانی با حیوانی میان جاده و در سرعت بالا کنترل خودرو سخت می شود. در این شرایط حتی امکان خارج شدن خودرو از مسیر و واژگون شدن آن وجود دارد.مشکلات دیگری که حیوانات ولگرد ایجاد می کنند پرسه زدن و تمایل به درگیری و ایجاد سر و صدا در زمان جفت گیری است. از طرفی در فصل جفت گیری حیوانات قلمرو خود را مشخص می کنند و به این ترتیب با تکرر ادرار و علامت گذاری حیوانات دیگر را نیز به منطقه فرا می خوانند که منجر به افزایش جمعیت آنها در یک منطقه خاص می شود.

غذا دهی به حیوانات ولگرد

از نظر آماری و در دیدگاه کلان غذادادن به حیوانات ولگرد نمی تواند باعث افزایش جمعیت آنها شود و دلیلی ندارد افراد از این کار منع شوند.غذا دهی به حیوانات ولگرد به طور کلی امری خداپسندانه است و مشکلی ندارد. حتی در مواقع خاص مثل فصل سرما می تواند آنها را از خطر سرمازدگی و مرگ نجات دهد. اما ممکن است هنگام غذا دادن، حیوان هیجان زده شده یا بترسد و با حمله ناگهانی به انسان باعث زخمی شدن فرد یا انتقال برخی بیماری ها شود. با این حال این نباید توجیهی برای آزار و بدرفتاری غیرانسانی با حیوانات باشد.  مشکل مهم تر از غذا دادن به حیوانات زباله ها هستند. در واقع این بازمانده مواد غذایی و زباله ها هستند که موجب فراخواندن گروه کثیری از این حیوانات در معابر شهری شده و مشکلات زیادی برای حیوانات و زندگی شهری از حیث آلودگی به وجود می آورند. این موضوع اهمیت مدیریت جمع آوری و جلوگیری از تجمع زباله ها را بیشتر می کند.

روش های کنترل جمعیت حیوانات ولگرد

نخستین روش کنترل جمعیت حیوانات که در جهان به کار گرفته شد، کشتار جمعی (Mass killing) حیوانات بود.انجام این کار علاوه بر این که غیر انسانی بوده، موجب تجمع اجساد بر جای مانده از این حیوانات شده که هزینه بالایی را در بر دارد و البته راه حلی کوتاه مدت و مقطعی است. در این روش ممکن است در زمان کوتاه جمعیت کنترل شود، اما در طولانی مدت جمعیت جایگزین و تکثیر می شود.پناهگاه هایی که برای حمایت از حیوانات بی سرپناه تاسیس می شود نیز معمولا ظرفیت زیادی ندارد و پس از مدتی نگه داشتن حیوانات ولگرد یا گمشده، در صورت پیدا نشدن صاحبی برای حیوان، حیوانات را به روش مرگ مشفقانه (اتانازی) می کشند. این اتفاق که در کشورهای پیشرفته دنیا رایج است، باز هم سرنوشت خوبی برای حیوانات ولگرد رقم نمی زند. پناهگاه ها برای ساماندهی وضعیت حیوانات در کوتاه مدت مناسب است، اما به دلیل ظرفیت محدود و هزینه های بالای نگهداری آنها باز هم نمی تواند راه حل نهایی باشد.در روشی دیگر نیز حیوانات را از یک منطقه جمع آوری کرده و در منطقه ای دیگر رها می کنند که این روش هم مناسب نیست و در نهایت فقط آلودگی های یک منطقه به منطقه دیگر منتقل شده و به جمعیت حیوانات ولگرد منطقه دیگری افزوده می شود.

راهکار علم برای کنترل جمعیت حیوانات ولگرد

هنگامی که حیوانات در زادگاه خود در حیات وحش، اکوسیستم مناسب و به دور از فضای شهری تکثیر می شوند، جمعیت آنها به شکل طبیعی کنترل می شود. معمولا هر حیوان شکارچی حیوانی دیگر و خود شکار دیگری است. اما وقتی صحبت از زندگی حیوانات در کنار انسان و به خصوص در فضای شهری می شود، این چرخه طبیعی به هم می خورد. از طرف دیگر با حمایت افراد از حیوانات و فراهم کردن محیط ایمن و غذای کافی، گرچه جان حیوان در کوتاه مدت حفظ می شود، در طولانی مدت رشد بی رویه جمعیت یک گونه به خود حیوان و همچنین جوامع شهری آسیب های بیشتری می زند. در این شرایط حیوانات در مسیر طبیعی حذف قرار نمی گیرند. همچنین تجمع این حیوانات در اطراف محل زباله های شهری، خود دردسر بزرگی است.عقیم سازی را راه حلی علمی ست که در طولانی مدت نتایج تاثیرگذار دارد . عقیم سازی راه حلی اثرگذار برای کنترل جمعیت حیوانات است که گرچه در کوتاه مدت ممکن است اثر چندانی روی کاهش تعداد حیوانات شهری نداشته باشد، اما روشی است که در نگاه آینده نگر بصورت معنی داری موجب کاهش جمعیت حیوانات می شود. برای مثال یک جفت سگ در طول سه سال می توانند 300 توله تولید کنند و در مقیاس جمعیت حیوانات ولگرد این عدد بسیار بزرگ خواهد شد. در این شرایط ممکن است یک حیوان برای جفت گیری حیوانات دیگر را به منطقه دعوت کند، اما چون جفت گیری دام عقیم شده منجر به ازدیاد نسل نمی شود، توالی نسل کنترل شده و در دوره های زمانی بعد، جمعیت کاهش پیدا می کند. بعد از عقیم سازی می توان حیوانات را در محیط زندگی خودشان رهاسازی کرد.

عقیم سازی؛ پیشگیری بهتر از درمان

زندگی امروز ما زندگی مدرن شهری است با کوچه ها و معابری که دائما وسایل نقلیه در آن رفت و آمد دارند. بیشترین علت مرگ ومیر حیوانات در محیط های شهری تصادف با وسایل نقلیه و سقوط از ارتفاع است. همچنین مهم ترین علت خشونت، تمایل به درگیری و سر و صداهای فصلی حیوانات تحت تاثیر هورمون های جنسی است که با عقیم سازی این عامل نیز برداشته می شود. عقیم سازی برای هر دو گروه حیوانات خانگی و ولگرد توصیه می شود و درگیری بین حیوانات و حیوان با انسان کاهش پیدا می کند. به این ترتیب حیوانات می توانند زندگی سالم تری داشته باشند و کمتر دچار برخی بیماری ها خواهند شد.کنترل جمعیت حیوانات ولگرد به حفظ تعادل جمعیت آنان کمک بسزایی کرده و از آسیب های خطرناک و جبران ناپذیر ناشی از ازدیاد جمعیت آنها در مناطق شهری جلوگیری می کند و در واقع مصداق پیشگیری بهتر از درمان است. جراحی عقیم سازی به دانشجویان دوره دکترای حرفه ای دامپزشکی آموزش داده می شود و این گونه جراحی ها در حیوانات نر و ماده با کمترین عوارض همراه است. اگر چه این راه، یک پیشنهاد منطقی و عملی برای ازدیاد جمعیت حیوانات ولگرد شهری است، اما انجام این کار به همکاری بین سازمان های مختلف مانند شهرداری ها، سازمان محیط زیست، وزرات جهاد کشاورزی، سازمان دامپزشکی، جامعه دامپزشکان و دانشکده های دامپزشکی نیاز دارد. یک برنامه جامع عقیم سازی حیوانات ولگرد با تعامل میان دانشکده های دامپزشکی، شهرداری ها و سایر سازمان های مرتبط موثرترین روش کنترل جمعیت حیوانات ولگرد است.

آگاهی از راهکارهای کمک به حیوانات ولگرد

آموزش و ارتقای آگاهی  مهم ترین روش کمک به کنترل جمعیت حیوانات می باشد. سطح آموزش و آگاهی بخشی درباره این موضوع باید هم بین دانشجویان و دامپزشکان و هم افرادی که صاحب یا دوستدار حیوانات هستند، افزایش پیدا کند. بسیاری از افراد با به وجود آمدن علاقه موقت یا احساس تنهایی تصمیم به نگهداری از حیوانات می گیرند و بعد از مدتی نگهداری از حیوان از حوصله آنها خارج شده یا به علت هزینه و مسئولیت زیاد نگهداری، حیوان به حال خود رها می شود. نگهداری از حیوانات به آگاهی و داشتن اطلاعات کافی نیاز دارد.از طرف دیگر آگاهی از شرایط تعامل با حیوانات ولگرد نیز اهمیت دارد. نحوه برخورد با حیوانات ولگردی که دچار آسیب شده اند و اطلاع رسانی به مراکز مرتبط برای کمک به این حیوانات و ساماندهی آنها، اطلاعاتی است که افراد باید پیش از رویارویی با این شرایط داشته باشند

شناسایی حیوانات خانگی به کمک فناوری

یکی از روش های فناورانه شناسایی حیوانات، استفاده از ریزتراشه (میکروچیپ) است که زیر پوست حیوانات قرار داده می شود تا شناسایی آنها ممکن باشد. استفاده از ریزتراشه به حیوانات خانگی و دارای صاحب هویت می دهد. به این ترتیب اگر حیوانی گم شود یا از محل زندگی خود فرار کند، هویت مشخص خواهد داشت و تبدیل به حیوان خیابانی یا ولگرد نمی شود.البته ریزتراشه کمکی به پیدا کردن حیوان نمی کند. بلکه اگر کسی حیوان را پیدا کند، می تواند با خواندن اطلاعات موجود در ریزتراشه، آن را به صاحبش باز گرداند.

کدام حیوانات «ولگرد» نامیده می شوند؟

مفهوم حیوان یا دام ولگرد در مورد حیواناتی استفاده می شود که از محل زندگی خود دور افتاده اند. چنین حیواناتی یا صاحب و خانه داشته و محل زندگی خود را گم کرده اند یا این که به عنوان یک حیوان بدون خانه و سرپناه در فضای شهری زندگی می کنند.مطالعات نشان می دهد حدود 600 میلیون دام ولگرد در دنیا وجود دارد که در مناطق جغرافیایی مختلف شامل حیوانات متنوعی مثل سگ، گربه، جوندگانی مثل موش، خرگوش، سنجاب و راکون است. در جمعیت های شهری و کشور ما سگ ها و گربه ها بیشتر به عنوان حیوانات ولگرد شناخته شده و در سطح شهرها دیده می شوند.